LVDD: Maps – Phil Campbell

Nee, natuurlijk heb ik het niet over Phil Campbell van Motörhead… Hoelang kent u me nu? Ik heb het over Phil ‘die hopelijk heel groot gaat worden maar nu support act van Turin Brakes en David Gray is’ Campbell. Phil Campbell is een zondagskind. Hij heeft connecties in de platenwereld en alles verloopt redelijk vlekkeloos. Hij krijgt een ‘development deal’ van WEA aangeboden. Kortom: geen lange, doodlopende weg voor Phil. Op de 10 jaar die volgden na dan. Afwijzingen door labels, muzikale en relationele misstappen en de verkeerde geestverruimende middelen. En alsof dat allemaal nog niet genoeg was werd eind 2006 zijn appartement verwoest door de freak tornado in London (jawel, in London).

Toen sloot Phil rond 2001 een deal met EMI, omdat zijn ‘man met connecties’, Clive Back (eerst een belangrijke meneer bij WEA) daar ook heen ging. En bij EMI was hij dan ook het snoepje van de maand. Woorden van lof overspoelden hem en hij zou de nieuwe David Gray worden… Maar voordat zijn debuut af was, ging Black alweer weg bij EMI. Black wilde Campbell meenemen naar een nieuw label, maar dit keer wist Campbell niet zo zeker of hij wel mee moest gaan. Hij zat immers goed bij EMI en hij was zo paranoïde geworden dat hij eigenlijk niemand meer echt vertrouwde. Toen zijn album, Fresh New Life bij EMI verscheen, was de waardering weg en verdween het album op mysterieuze wijze van de schappen. Zijn privéleven bevond zich op een dieptepunt, maar muzikaal gezien zijn we er nog niet.

In de vijf jaar die volgen, probeert Phil Campbell te scoren met een grunge band, White Buffalo. Maar zijn hart ligt er niet in. Hij weet eigenlijk dat het niets voor hem is. En toch gaat hij door. Hij probeert zijn man met connecties, Clive Black, geïnteresseerd te krijgen, maar die wil alleen Phil met akoestische gitaar. En genoeg is genoeg. Phil laat White Buffalo uiteindelijk voor wat het is en tekent een contract bij Blacks nieuwe label. Zo nemen ze Joy op, dat in 2007 verscheen. Maar het wordt nog niet door de doorbraak die Black verwacht…

Dus nu worden alle knoppen opengedraaid. Een groter budget voor de opnames moeten dan eindelijk Phil gaan brengen waar hij hoort te zijn. Phil scoort enkele support slots en werkt verder aan zijn naamsbekendheid. Tijdens zijn tour met Turin Brakes vorige maand nam Phil in een hotelkamer het liedje Maps op. Een volledig geïnstrumenteerde versie staat op Joy en een nog nieuwere versie op zijn Myspace. Maar deze akoestische versie is ook heel vet (wel even het geluid iets harder zetten):

I am known for my hesitation
She is known for her making plans
She maps out the way and I just follow her
If she don’t say I will drive straight on

I dug a hole big for both of us
But she made no fuzz and came live here with me
Well, you know how I feel about you
Well, you know how I feel about you

Even though I’m not always listening
I’ll find out what you need somehow
Early morning arise with news and politics
She wakes up with her favourite sounds

She could live in a wonderland
But still she hangs around with me
Well, you know how I feel about you
Well, you know how I feel about you

She could live in a wonderland
But still she hangs around with me
Well, you know how I feel about you
Well, you know how I feel about you
Well, you know how I feel about you
Well, you know how I feel about you

Maps komt uit als een single (in Engeland althans) op 14 april. Zijn derde album, met liedjes van Joy opnieuw opgenomen (met een groter budget) heet After The Garden en verschijnt op 28 april. In de hoop dat de wind dan weer de goede kant opwaait voor Phil Campbell. Want dat mag nu wel weer…